Nisa 4 Aya Yaklaşırken

Mucizevi 3 aydan da aradığımızı bulamadık. Sen hala aynısın ve sanki durum gittikçe daha kötüleşiyor. Ben daha çok karamsarlığa kapılıyorum. Devamlı huysuzsun, mutsuzsun. Uyumuyorsun. Bebek arabası ile aranı daha bi düzelttin sanki. Ama hala tahamülün çok sınırlı.

Bu ay seninle başbaşa bolca vakit geçirdiğimiz son ayımız. Ben Ekimde işe başlıyorum. Beş aylık izin bitti gitti. Bakalım bundan sonraki hayatımız nasıl olacak. Ne zaman tam anlamı ile ben anneliği hissedicem. Sen ne zaman daha sakin bir bebek olucan. Dört gözle bekliyorum bu soruların cevaplarını.

Yapmak ya da Yapamamak İşte Bütün Mesele Bu!

Bir insan hayatında kaka yapamamanın bu kadar zor olduğunu bilmezdim. Nisam güzel kızım üç gündür hayatı bize zehir ediyosun. Gündüzleri sadece 45 dakika uyuyarak geri kalan tüm zamanda ağlayarak gönüllerimizi dağlıyorsun. Ne zaman geçecek bu sıkıntılar. Herkes sana yaramaz kız diye bakıyor, benim halime acıyor.

İnşallah büyüdükçe bu sıkıntılarını da atarsın. Sana bakmak bazen çok zor oluyor. Ama bir gülüşün dünyaları değiştiriyor. Söz senin için iyi bir anne olmaya çalışacağım.

2 Aylık Nisa

Uzun zamandır yazamamışım. Kızım artık 2 aylık oldu. Birbirimize daha çok alıştık artık ama geçen zamanla beraber kızım daha da yaramazlaştın. Kolik denilen durum sanırım sende de var. Akşam 7-8 oldu mu başlıyorsun ağlamaya. Bazen seninle baş etmek çok zor oluyor.

1 aydır anneannen burada, o buradayken hayatımız kolay oluyordu. Bu cumartesi o gidiyor, bakalım ne yapacağız başbaşa. Yalnızlık buralarda çok zor oluyor. Birbirimizden başka kimsemiz olmuyor.

Seninle dışarılarda gezemiyoruz da, arabalardan nefret ediyorsun. O kadar özenerek aldığımız bebek araban senin için bir kabus. Nasıl geçer bu durum bilemiyorum. Sen biraz sokağa alışsan, beraber yürüyüşlere, gezmeler gitsek daha güzel olmaz mı herşey. Üçüncü ayını doldurmanı bekliyorum. Herkes üçüncü ayın mucizevi olduğunu söyluyor. O mucize bize de işler umarım. Hayatımız daha da kolaylaşır.

Ama yine de herşeye rağmen seni çok seviyorum, iyi ki varsın.

Hayatımıza Hoşgeldin Kızım....

18 Mayıs 2013 tarihi saat 17.20 itibari ile hayatımıza dahil oldun, aklımızı başımızdan aldın. Meğer senden önce ne kadar da boş bir hayat yaşıyormuşuz. Çok sıradan bir hayatımız varmış. Ama sen geldin kokunla, bir gülümsemenle herşeyi alıp bambaşka bir hale getirdin.


Ama gelirken bir sürü korku da getirdin bize. Sorumluluğun o kadar büyük ki nasıl yaparız nasıl olur babanda bende birbirimize belli etmesekte şaşkınız kızım. İçimiz, ruhumuz seninle dolup taşıyor. Sen mutluysan, huzurluysan bizde mutlu oluyoruz.

Hayattaki herseyin yeri ve önemi daha da bir değişti. Senden önce ilgimizi çekmeyen şeyler artık daha bir önemli oldu.

Annelik bambaşka birşeymiş. Küçümsediğim bütün duyguları bir tokat gibi yüzüme çarptın. Ben bu kadar duygusal bir insan değildim ama şimdi herşeye ağlayasım var. Belki de lohusalık dedikleri şey de olabilir bu, bilemiyorum. İlerleyen zamanlarda göreceğiz.

Sen şu an yanımda uyuyorsun, ben seni gözümün önünden bir dakika bile ayıramıyorum. Korkuyorum ya sana bişey olursa. Bu durumlara da alışıcaz sanırım. Sen, ben ve baban mutlu, huzurlu bır aile olacağız.