18 Mayıs 2013 tarihi saat 17.20 itibari ile hayatımıza dahil oldun, aklımızı başımızdan aldın. Meğer senden önce ne kadar da boş bir hayat yaşıyormuşuz. Çok sıradan bir hayatımız varmış. Ama sen geldin kokunla, bir gülümsemenle herşeyi alıp bambaşka bir hale getirdin.
Ama gelirken bir sürü korku da getirdin bize. Sorumluluğun o kadar büyük ki nasıl yaparız nasıl olur babanda bende birbirimize belli etmesekte şaşkınız kızım. İçimiz, ruhumuz seninle dolup taşıyor. Sen mutluysan, huzurluysan bizde mutlu oluyoruz.
Hayattaki herseyin yeri ve önemi daha da bir değişti. Senden önce ilgimizi çekmeyen şeyler artık daha bir önemli oldu.
Annelik bambaşka birşeymiş. Küçümsediğim bütün duyguları bir tokat gibi yüzüme çarptın. Ben bu kadar duygusal bir insan değildim ama şimdi herşeye ağlayasım var. Belki de lohusalık dedikleri şey de olabilir bu, bilemiyorum. İlerleyen zamanlarda göreceğiz.
Sen şu an yanımda uyuyorsun, ben seni gözümün önünden bir dakika bile ayıramıyorum. Korkuyorum ya sana bişey olursa. Bu durumlara da alışıcaz sanırım. Sen, ben ve baban mutlu, huzurlu bır aile olacağız.
